Als we lief zijn, spreken we over 'nieuwe uitdagingen'. Maar het is een feit dat het ziekenhuislandschap het laatste jaar in een sneltempo verandert. ING heeft, net als in 2017, besloten om mee te werken aan een collectieve denkoefening rond dit onderwerp, samen met verschillende 'Key Opinion Leaders', elk expert in hun domein. Hetgeen resulteerde, via het concept 'health prospectING', in eennieuwe studie van ANTARES Consulting.
De studie begint met een vergelijking tussen tien Europese landen. België scoort op een aantal punten haast beter dan uitstekend: België heeft een performant zorgstelsel, vooral wat de toegankelijkheid van de zorg betreft. Dit leidt tot een relatiefhoog aantal raadplegingen van artsen, CT-scans en MRI's per inwoner. Met als resultaat een hoge medischeproductiviteit en een potentieel hogere hospitalisatiegraad. Vergeleken met andere landen heeft België een relatief hoog aantal verpleegkundigen per arts. Maar er is ook een 'maar': zowel de eigen bijdrage van patiënten aan de ziektekosten, als de algemene belastingdruk is opvallend hoog. Daardoor is het ondenkbaar dat de patiënt nog meer zal moeten ophoesten, hetzij persoonlijk, hetzij via een bijkomende belasting. Er zal dus moeten worden gekeken naar een herverdeling van de middelen over de verschillende types uitgaven.
De studie besluit met enkele aanbevelingen die er uitsluitend op gericht zijn het debat over het thema te bevorderen. Niet alleen zullen we moeten nadenken over de manier waarop de bestaande middelen beter en doeltreffender kunnen worden ingezet. Het is geen kwestie van meer doen, wel van anders doen. Het ziekenhuis maakt deel uit van een netwerk waardoor we eigenlijk verplicht zijn om ook alle processen voor en na een ziekenhuisverblijf op te nemen in een beleidsplan. En er zijn nieuwe beroepen en processen nodig..
De studie begint met een vergelijking tussen tien Europese landen. België scoort op een aantal punten haast beter dan uitstekend: België heeft een performant zorgstelsel, vooral wat de toegankelijkheid van de zorg betreft. Dit leidt tot een relatiefhoog aantal raadplegingen van artsen, CT-scans en MRI's per inwoner. Met als resultaat een hoge medischeproductiviteit en een potentieel hogere hospitalisatiegraad. Vergeleken met andere landen heeft België een relatief hoog aantal verpleegkundigen per arts. Maar er is ook een 'maar': zowel de eigen bijdrage van patiënten aan de ziektekosten, als de algemene belastingdruk is opvallend hoog. Daardoor is het ondenkbaar dat de patiënt nog meer zal moeten ophoesten, hetzij persoonlijk, hetzij via een bijkomende belasting. Er zal dus moeten worden gekeken naar een herverdeling van de middelen over de verschillende types uitgaven.De studie besluit met enkele aanbevelingen die er uitsluitend op gericht zijn het debat over het thema te bevorderen. Niet alleen zullen we moeten nadenken over de manier waarop de bestaande middelen beter en doeltreffender kunnen worden ingezet. Het is geen kwestie van meer doen, wel van anders doen. Het ziekenhuis maakt deel uit van een netwerk waardoor we eigenlijk verplicht zijn om ook alle processen voor en na een ziekenhuisverblijf op te nemen in een beleidsplan. En er zijn nieuwe beroepen en processen nodig..
