In het coronajaar 2020 werden er in België 4000 minder kankerdiagnoses gesteld dan verwacht, maar de inhaalbeweging is hoopvol, stelt de Stichting tegen Kanker in een persbericht.
De grootste, blijvende daling situeert zich bij de kankers van het hoofd- en halsgebied. Voor longkanker en pancreaskanker, twee kankers met een vaak slechtere prognose, zijn bijna alle verwachte diagnoses ondertussen gesteld.
Wat is de impact van COVID-19 op het aantal nieuwe kankerdiagnoses in ons land? De afgelopen coronaperiode was het in de medische sector een vaak gehoorde vraag. Aan de hand van de cijfers van het Kankerregister trekt Stichting tegen Kanker de eerste conclusies.
In 2020 werden in België 6 procent minder nieuwe kankerdiagnoses gesteld in vergelijking met 2019. Naar schatting gaat het om 4.000 ontbrekende diagnoses.
De sterkste daling werd genoteerd midden april 2020. Daarna nam het aantal diagnoses opnieuw toe, begin juni 2020 werden de normale waarden weer bereikt.
De tweede golf had weinig impact op het aantal kankerdiagnoses in België met uitzondering van de 80-plussers.
Bij de 80-plussers werden in 2020 naar schatting 10 procent minder kankerdiagnoses opgetekend in vergelijking met 2019. Bij kinderen en adolescenten (0-19 jaar) bedraagt de waargenomen daling 4 procent. Omdat kankers daar eerder zeldzaam zijn, betreft het in 2020 naar schatting minder dan twintig patiënten.
Sinds begin dit jaar is wat de leeftijdsgroepen onder de 50 jaar betreft, de inhaalbeweging van het aantal diagnoses bijna afgerond. Voor de oudere leeftijdscategorieën is dit nog niet het geval.
"Blijf thuis"
De grootste, blijvende daling situeert zich bij de kankers van het hoofd- en halsgebied, waarvoor in 2020 14 procent minder diagnoses werden gesteld dan in 2019. Begin dit jaar was er slechts sprake van een beperkt herstel, en betrof de daling 10 procent.
Een vaststelling die wellicht aan meerdere factoren te wijten is. Prof. Vincent Vander Poorten, NKO-arts en hoofd- en halschirurg UZ Leuven: "Ten eerste aan vage hoofd- en halskankerklachten die lijken op COVID-19 zoals keelpijn, verstopte neus, hoest, heesheid, wat tot het advies om "thuis te blijven" leidt. Ten tweede aan sterk verminderde tandheelkundige zorg. Ten derde aan minder grondige onderzoeken, aangezien nasolaryngoscopie een procedure is die wordt afgeraden wegens 'virusverspreiding'. Ten slotte aan het feit dat hoofd- en halskankerpatiënten gemiddeld ouder en mannelijk zijn, waardoor ze minder vaak en later een consult vragen en vaak minder sociaal omringd zijn."
Wat melanoom en non-melanoom huidkanker betreft, werd in april 2020 de grootste initiële daling geobserveerd. Deze daling reduceerde aan het einde van 2020 evenwel tot 8 procent (melanoom) en 9 procent (niet-melanoom) ontbrekende diagnoses. Begin 2021 zet de herstelbeweging voort.
Voor kankers van het beenmerg of lymfeklieren blijft de daling gemiddeld 6 procent voor eind 2020 en begin 2021. Bijna alle verwachte diagnoses zijn ondertussen gesteld voor longkanker (2 procent resterend) en pancreaskanker (4 procent resterend eind 2020 en lichte stijging begin 2021).
De grootste, blijvende daling situeert zich bij de kankers van het hoofd- en halsgebied. Voor longkanker en pancreaskanker, twee kankers met een vaak slechtere prognose, zijn bijna alle verwachte diagnoses ondertussen gesteld.Wat is de impact van COVID-19 op het aantal nieuwe kankerdiagnoses in ons land? De afgelopen coronaperiode was het in de medische sector een vaak gehoorde vraag. Aan de hand van de cijfers van het Kankerregister trekt Stichting tegen Kanker de eerste conclusies.In 2020 werden in België 6 procent minder nieuwe kankerdiagnoses gesteld in vergelijking met 2019. Naar schatting gaat het om 4.000 ontbrekende diagnoses. De sterkste daling werd genoteerd midden april 2020. Daarna nam het aantal diagnoses opnieuw toe, begin juni 2020 werden de normale waarden weer bereikt. De tweede golf had weinig impact op het aantal kankerdiagnoses in België met uitzondering van de 80-plussers. Bij de 80-plussers werden in 2020 naar schatting 10 procent minder kankerdiagnoses opgetekend in vergelijking met 2019. Bij kinderen en adolescenten (0-19 jaar) bedraagt de waargenomen daling 4 procent. Omdat kankers daar eerder zeldzaam zijn, betreft het in 2020 naar schatting minder dan twintig patiënten.Sinds begin dit jaar is wat de leeftijdsgroepen onder de 50 jaar betreft, de inhaalbeweging van het aantal diagnoses bijna afgerond. Voor de oudere leeftijdscategorieën is dit nog niet het geval."Blijf thuis"De grootste, blijvende daling situeert zich bij de kankers van het hoofd- en halsgebied, waarvoor in 2020 14 procent minder diagnoses werden gesteld dan in 2019. Begin dit jaar was er slechts sprake van een beperkt herstel, en betrof de daling 10 procent.Een vaststelling die wellicht aan meerdere factoren te wijten is. Prof. Vincent Vander Poorten, NKO-arts en hoofd- en halschirurg UZ Leuven: "Ten eerste aan vage hoofd- en halskankerklachten die lijken op COVID-19 zoals keelpijn, verstopte neus, hoest, heesheid, wat tot het advies om "thuis te blijven" leidt. Ten tweede aan sterk verminderde tandheelkundige zorg. Ten derde aan minder grondige onderzoeken, aangezien nasolaryngoscopie een procedure is die wordt afgeraden wegens 'virusverspreiding'. Ten slotte aan het feit dat hoofd- en halskankerpatiënten gemiddeld ouder en mannelijk zijn, waardoor ze minder vaak en later een consult vragen en vaak minder sociaal omringd zijn."Wat melanoom en non-melanoom huidkanker betreft, werd in april 2020 de grootste initiële daling geobserveerd. Deze daling reduceerde aan het einde van 2020 evenwel tot 8 procent (melanoom) en 9 procent (niet-melanoom) ontbrekende diagnoses. Begin 2021 zet de herstelbeweging voort. Voor kankers van het beenmerg of lymfeklieren blijft de daling gemiddeld 6 procent voor eind 2020 en begin 2021. Bijna alle verwachte diagnoses zijn ondertussen gesteld voor longkanker (2 procent resterend) en pancreaskanker (4 procent resterend eind 2020 en lichte stijging begin 2021).