Vanaf januari 2019 zijn er geen centen meer om de zestig gepensioneerde, vastbenoemde medewerkers van het ziekenhuis van Maaseik uit te betalen.
De pensioenkas is leeg. Burgemeester Creemers zegt weliswaar in het Belang van Limburg dat de stad een noodpotje heeft voorzien, maar dat dit een noodoplossing is. Voor Maaseik zou het om 45 miljoen gaan, maar voor Vlaanderen gaat het om 10 miljard euro. Daarom zouden de vereffenaars een kortgeding aangespannen hebben tegen de federale overheid, Ethias, de steden Maaseik en Bree en het ziekenhuis Maas en Kempen in de hoop om op die manier een oplossing te vinden.
Het probleem waarmee Maas en Kempen nu wordt geconfronteerd is al heel lang geleden aangekondigd. Ook al nemen openbare ziekenhuizen geen statutairen meer aan, toch blijven ze immers verantwoordelijk voor de pensioenlast van hun vastbenoemden. Maar de afdrachten in de pensioenkas dalen waardoor de bodem van de put te zien is. Veel ziekenhuizen zien de bui al aankomen...
Het nieuws van het ziekenhuis komt niet onverwacht. Icuro reageerde dan ook onmiddellijk en verduidelijkt de zaak. "Op 1 januari 2012 is de nieuwe wetgeving rond het Gesolideerd Pensioenfonds van de statutaire medewerkers in provinciale en plaatselijke besturen in werking getreden. De financiering van de pensioenen van statutaire medewerkers werd daardoor ingrijpend hervormd. De hervorming heeft een zeer grote financiële impact op ziekenhuizen die nog statutaire medewerkers tewerkstellen of tewerkgesteld hebben. Enerzijds dienden de ziekenhuizen vanaf 2012 een verhoogde basisbijdrage te betalen, anderzijds een responsabiliseringsbijdrage wanneer een bestuur een grotere pensioenlast heeft dan het bedrag van de betaalde basisbijdrage. De responsabiliseringsbijdrage weegt vooral door wanneer een ziekenhuis geen nieuwe statutairen meer aanwerft. Dat is een paradox: wie het dure systeem van de statutairen wil laten uitdoven, wordt hiervoor gepenaliseerd."
De helft getroffen
"Bijna de helft van de Vlaamse ziekenhuizen worden hier in mindere of meerdere mate mee geconfronteerd: het gaat om 8 publieke ziekenhuizen en 20 vzw-ziekenhuizen (waar door fusies nog een deel statutair personeel werkt). Concreet gaat het om ca. 6300 statutair benoemde medewerkers. Voor vele ziekenhuizen is de financiering van dat statutair personeel een zware kost die weegt op de reguliere werking. De situatie kan heel verschillend zijn, te wijten aan historiek en specifieke lokale situatie en betrokken partners. "
"Recent besliste de regering een financiële tussenkomst te voorzien ten gunste het Gesolidariseerd Pensioenfonds. Het gaat om de terugstorting van een deel van de loonmatigingsbijdragen op de pensioenen, die momenteel ingehouden wordt op de wedden van de actieve statutair benoemde medewerkers. Een structurele oplossing dringt zich echter op die een duurzame financiering van de pensioenen waarborgt. Zorgnet-Icuro vraagt aan de federale overheid om blijvend werk te maken van een neutralisatie van de meerkosten die het systeem met zich meebrengt. Dat is trouwens opgenomen in het federaal regeerakkoord. De middelen die hiervoor beschikbaar gesteld worden, moeten mee evolueren met de kosten; daaraan moet de verplichting gekoppeld worden dat er geen nieuwe statutairen worden aangeworven. De middelen moeten bovendien onder de ziekenhuizen worden verdeeld in functie van de kosten waarvoor ze bedoeld zijn, en niet de ziekenhuizen belonen die nog nieuwe statutairen aanwerven. Op die manier wordt het probleem immers steeds naar een verdere toekomst doorgeschoven."
"Het is al jarenlang een vraag van Zorgnet-Icuro aan de overheid om te werken aan een contractueel eenheidsstatuut voor het zorgpersoneel en het uitdoven van het systeem van vaste benoemingen. Alle medewerkers in de zorg, of ze nu statutair benoemd zijn of niet, hebben recht op gelijk loon en gelijke voordelen voor gelijk werk. Zorgnet-Icuro pleit voor de uitbouw van een volwaardige tweede pensioenpijler voor alle contractuele personeelsleden in de private en openbare sector. De wet van 30 maart 2018 voorziet hiertoe een incentive, namelijk door korting te geven op de responsabiliseringsbijdrage indien een tweede pijler wordt toegekend, maar de regeling heeft niet het bedoelde effect: ziekenhuizen met voldoende middelen om een tweede pijler op te starten, krijgen geen korting, en moeten bovendien de korting van andere lokale besturen mee betalen. We vragen de overheid hiervoor een oplossing uit te werken."
De pensioenkas is leeg. Burgemeester Creemers zegt weliswaar in het Belang van Limburg dat de stad een noodpotje heeft voorzien, maar dat dit een noodoplossing is. Voor Maaseik zou het om 45 miljoen gaan, maar voor Vlaanderen gaat het om 10 miljard euro. Daarom zouden de vereffenaars een kortgeding aangespannen hebben tegen de federale overheid, Ethias, de steden Maaseik en Bree en het ziekenhuis Maas en Kempen in de hoop om op die manier een oplossing te vinden.Het probleem waarmee Maas en Kempen nu wordt geconfronteerd is al heel lang geleden aangekondigd. Ook al nemen openbare ziekenhuizen geen statutairen meer aan, toch blijven ze immers verantwoordelijk voor de pensioenlast van hun vastbenoemden. Maar de afdrachten in de pensioenkas dalen waardoor de bodem van de put te zien is. Veel ziekenhuizen zien de bui al aankomen... Het nieuws van het ziekenhuis komt niet onverwacht. Icuro reageerde dan ook onmiddellijk en verduidelijkt de zaak. "Op 1 januari 2012 is de nieuwe wetgeving rond het Gesolideerd Pensioenfonds van de statutaire medewerkers in provinciale en plaatselijke besturen in werking getreden. De financiering van de pensioenen van statutaire medewerkers werd daardoor ingrijpend hervormd. De hervorming heeft een zeer grote financiële impact op ziekenhuizen die nog statutaire medewerkers tewerkstellen of tewerkgesteld hebben. Enerzijds dienden de ziekenhuizen vanaf 2012 een verhoogde basisbijdrage te betalen, anderzijds een responsabiliseringsbijdrage wanneer een bestuur een grotere pensioenlast heeft dan het bedrag van de betaalde basisbijdrage. De responsabiliseringsbijdrage weegt vooral door wanneer een ziekenhuis geen nieuwe statutairen meer aanwerft. Dat is een paradox: wie het dure systeem van de statutairen wil laten uitdoven, wordt hiervoor gepenaliseerd."De helft getroffen"Bijna de helft van de Vlaamse ziekenhuizen worden hier in mindere of meerdere mate mee geconfronteerd: het gaat om 8 publieke ziekenhuizen en 20 vzw-ziekenhuizen (waar door fusies nog een deel statutair personeel werkt). Concreet gaat het om ca. 6300 statutair benoemde medewerkers. Voor vele ziekenhuizen is de financiering van dat statutair personeel een zware kost die weegt op de reguliere werking. De situatie kan heel verschillend zijn, te wijten aan historiek en specifieke lokale situatie en betrokken partners. ""Recent besliste de regering een financiële tussenkomst te voorzien ten gunste het Gesolidariseerd Pensioenfonds. Het gaat om de terugstorting van een deel van de loonmatigingsbijdragen op de pensioenen, die momenteel ingehouden wordt op de wedden van de actieve statutair benoemde medewerkers. Een structurele oplossing dringt zich echter op die een duurzame financiering van de pensioenen waarborgt. Zorgnet-Icuro vraagt aan de federale overheid om blijvend werk te maken van een neutralisatie van de meerkosten die het systeem met zich meebrengt. Dat is trouwens opgenomen in het federaal regeerakkoord. De middelen die hiervoor beschikbaar gesteld worden, moeten mee evolueren met de kosten; daaraan moet de verplichting gekoppeld worden dat er geen nieuwe statutairen worden aangeworven. De middelen moeten bovendien onder de ziekenhuizen worden verdeeld in functie van de kosten waarvoor ze bedoeld zijn, en niet de ziekenhuizen belonen die nog nieuwe statutairen aanwerven. Op die manier wordt het probleem immers steeds naar een verdere toekomst doorgeschoven.""Het is al jarenlang een vraag van Zorgnet-Icuro aan de overheid om te werken aan een contractueel eenheidsstatuut voor het zorgpersoneel en het uitdoven van het systeem van vaste benoemingen. Alle medewerkers in de zorg, of ze nu statutair benoemd zijn of niet, hebben recht op gelijk loon en gelijke voordelen voor gelijk werk. Zorgnet-Icuro pleit voor de uitbouw van een volwaardige tweede pensioenpijler voor alle contractuele personeelsleden in de private en openbare sector. De wet van 30 maart 2018 voorziet hiertoe een incentive, namelijk door korting te geven op de responsabiliseringsbijdrage indien een tweede pijler wordt toegekend, maar de regeling heeft niet het bedoelde effect: ziekenhuizen met voldoende middelen om een tweede pijler op te starten, krijgen geen korting, en moeten bovendien de korting van andere lokale besturen mee betalen. We vragen de overheid hiervoor een oplossing uit te werken."