...

Vele redenen verklaren waarom ziekenhuizen meer dan ooit in financieel zwaar weer verkeren. In 2023 hield dit onder meer verband met de op hol geslagen energieprijzen in 2022 en met de laattijdige indexering van de artsenhonoraria. Zeker is ook dat minister Vandenbroucke vorig jaar dadendrang vertoonde. En niet altijd in goede zin. Zo verknipte hij een aantal geldstromen 'in naam van de patiënt'. Daarbij vergat de man gemakshalve dat afdrachten op erelonen en supplementen ziekenhuizen financieel mee onderstutten. En inmiddels is de sector in blijde verwachting van de 'big bang', van een fundamentele hervorming van de nomenclatuur en de ziekenhuisfinanciering. Al groeit de twijfel. Gaat het er nog van komen? Als het van Vandenbroucke zelf afhangt alleszins wel. In juni 2024 mogen we met zijn allen naar de stembus maar nog voor die verkiezingen, maakt de minister zich sterk, is een nieuwe ziekenhuisfinanciering en nomenclatuur conceptueel rond. Vervolgens hoopt hij op een implementatie tijdens de volgende legislatuur. Met hemzelf opnieuw aan het roer op Sociale Zaken en Volksgezondheid. Nu is voorspellen moeilijk, vooral als het de toekomst betreft. Maar de socialistische familie - de PS in de eerste plaats - lijkt wel 'incontournable'. Dat de Vooruit-excellentie een nieuw mandaat krijgt, behoort dus tot de mogelijkheden. Impliceert dit ook ingrijpende hervormingen op twee grote werven? Afwachten... Vandenbroucke zal het er alleszins mee eens zijn: meten is weten. En hervormen moet gebeuren op basis van solide gegevens. Helaas is er geen transparantie over essentiële informatie. Gevraagd naar cijfers over de centrale inning, over de afhoudingen van de artsenhonoraria en over indirecte kosten geeft de Maha-studie van Belfius niet thuis. "Daar hebben we geen informatie over. We kunnen u dus helaas niet verder helpen", is het gortdroge antwoord. Maar als die statistieken ontbreken, is dat natuurlijk een bijzonder grote lacune. Hoeveel kosten maken ziekenhuizen buiten het Budget Financiële Middelen? We weten het dus niet. Natuurlijk is dit complexe materie, geen twee overeenkomsten tussen de artsen/Medische Raad en het ziekenhuis zijn dezelfde. Dat mag echter geen excuus zijn. Een ander levensgroot knelpunt is het personeelstekort in de zorg. Wachtlijsten, patiëntenstops en tijdelijke sluitingen van ziekenhuisafdelingen zijn het gevolg. Een pasklare oplossing is er niet. Maar het zou alleszins wel helpen indien de overheid haar registratieve en administratieve verplichtingen wat zou milderen. Want dat geeft de Maha wel glashelder aan: 18% van het personeel houdt zich in stilte met digitaal papier bezig. En dat terwijl er een ontzettend gebrek is aan handen aan het bed.