...

stroom veilig op te vangen van de ingang van het ziekenhuis tot aan de wacht- en consultatieruimten, met overal behoud van social distancing. " "We meten de temperatuur bij alle patiënten die binnenkomen, geven een chirurgisch masker en vragen om de handen te ontsmetten. Patiënten die opgenomen worden moeten van 72 tot 48 uur tevoren een PCR-test hebben gekregen. De arts moet ook zorgen dat een vragenlijst twee dagen tevoren is ingevuld en in het KWS - ons elektronisch medisch dossier - is opgeslagen." Het is half mei als we dokter Sermijn interviewen. "Het is een gevaarlijke periode", zegt ze. Op het parkeerterrein en in de gangen van het ziekenhuis lopen plots weer veel meer mensen rond. De covidafdelingen worden gedesinfecteerd en krijgen hun vroegere functie terug. "Dat verloopt stapsgewijs - het duurt een week om één afdeling te desinfecteren." In de maand mei keert de verdieping met de hart- en de longafdeling terug naar zijn functie. Het chirurgische dagziekenhuis kan, als de epidemie op een laag pitje blijft staan, ook weer als dusdaning gaan functioneren. Alleen de PAAZ blijft een cohorte/covidafdeling. Een kwart van de IZ-bedden moet ook gereserveerd blijven voor covidpatiënten. Dat aantal moet bij een toenemende incidentie weer snel kunnen worden verdubbeld - zo ook het aantal 'gewone' covidbedden. Al snel na de heropstart van de reguliere zorg, vond op de campus in Aalst weer de helft van het normale aantal consultaties plaats - op de campus van Geraardsbergen en die van Wetteren ging het al om driekwart van het normale aantal. "Terug op volle capaciteit gaan draaien is uiteraard niet mogelijk als je de regels van social distancing volgt." Een nieuwe drukke periode komt eraan voor het personeel - dat nu georganiseerd naar de vroegere afdelingen terugkeert. "Te veel zorg is uitgesteld geweest, en nu er nog weinig covidpatiënten binnenkomen zien we de vraag naar reguliere zorg stijgen." Het verpleegkundig personeel, zowel op de covid- als de niet-covidafdelingen, heeft zich de voorbije periode hard ingezet. "Op de covidafdeling werk je uren met je schort aan, je FFP2-mondmasker en beschermende bril op. Op de niet-covidafdeling werkten de mensen vaak in onzekerheid - vooral als leden van de staf zelf besmet raakten." De artsen uit de internistische disciplines draaiden volop mee volgens een roulatiesysteem. "Iedereen is nu wat vermoeid. De staf heeft heel wat gezien en meegemaakt. Artsen en verpleegkundigen vreesden ooit voor pijnlijke ethische keuzes te komen staan. Ze moesten zieke mensen bezoek ontzeggen." Erica Sermijn drukt de hoop uit dat een tweede golf lang genoeg uitblijft en de pandemie de medische en verpleegkundige staf wat respijt gunt. "De procedures, de 'flows', ...veranderden voortdurend." Dat was en is ook het werk van dokter Sermijn en teamleden. Er moeten protocols worden opgesteld voor de behandeling van covidpatiënten, het dragen van het PBM, de contact tracing,... "Normaal neem je daar maanden de tijd voor. Nu heb je ze onmiddellijk nodig. De situatie en de instructies van de overheid wijzigden ook constant. De beschikbare evidence evolueert snel." De zaken moeten ook snel naar iedereen worden gecommuniceerd. "Tijdens de crisis organiseerde de directie drie 'updates' per week. Die werden life gestreamd zodat alle personeelsleden het konden volgen. De artsen van alle disciplines werden op de hoogte gehouden via de diensthoofden, via e-mail,..." Niet alleen moet je de informatie adequaat verspreiden, je moet ook het moreel hoog houden en een positieve instelling bevorderen. "In de periode die komt wordt het daarbij de opgave iedereen alert te houden." Bij een nieuwe golf zullen we beter voorbereid zijn, meent dokter Sermijn. Ze hoopt vooral veel meer samenwerking te zien tussen de ziekenhuizen. "Binnen ons ziekenhuisnetwerk stond de netwerkvorming nog niet heel ver en moet het vertrouwen nog wat groeien." Er moet overleg komen met alle ziekenhuizen samen, vindt ze. "Als je tot een uniforme aanpak kunt komen voor alle instellingen, komt dat de kwaliteit ten goede." Naast de gevalsbeschrijving en de proceduredocumenten van Sciensano kwamen er ook richtlijnen van de BVIKM (Belgische Vereniging voor Infectiologie en Klinische Microbiologie). Maar iedereen zat toch met dezelfde vragen: het tekort of de twijfelachtige kwaliteit van PBM, de juiste behandelprotocols, de waarde van de PCR-tests en de rol van een CT-thorax, .. "Op een bepaald moment hebben we in het ASZ een kast laten construeren met UV-licht om mondmaskers en schorten zelf te steriliseren - dergelijke dingen kun je toch efficiënter aanpakken met verschillende ziekenhuizen samen. Als je de taken wat kunt verdelen en de expertise van ieder kunt samenleggen, kun je sneller tot een beter resultaat komen.""In het ASZ zelf was er enorme solidariteit en samenwerking - van het onderhoudspersoneel tot de directie, en van alle collegae. Daar ben ik erg dankbaar voor."