...

De kroniek begint met een korte biografie met de nadruk op haar gezin, dat van essentieel belang is voor de Hadewig De Corte. "Moeder, vrouw, dochter, schoondochter, vriendin. Vanuit mijn hart voor zorg en mensen, sta ik aan het hoofd van Kliniek Sint-Jan in Brussel. Ik werd op 28 mei 1973 in Gent geboren in een warm gezin met vier kinderen. Maatschappelijk engagement, delen en mijn verantwoordelijkheid nemen, waren vanzelfsprekend. Het legde de basis voor wie ik ben en waar ik nu sta. Met mijn man Bernard en ons nieuw samengesteld gezin woon ik in Schaarbeek. Mijn man heeft twee volwassen kinderen, Nicolas (29) en Marie (27). Ook zij vonden professioneel hun weg in de medische wereld en de zorg. Samen hebben Bernard en ik drie kinderen: Arthur (13), Emile (11) en Emma (9). Alle drie zijn ze totaal verschillend en helemaal zichzelf." Nog een teken van de gehechtheid aan haar gezin: Hadewig (Vic) De Corte plaatste haar kinderen bij een gastgezin om elk risico op besmetting uit te sluiten. De auteur valt meteen met de deur in huis en wijst op de verrassing na de Krokusvakantie, toen de eerste golf op gang kwam. "En in alle vertrouwen durf ik zeggen: we zijn goed voorbereid. Tenten voor triage en extra afdelingen werden en worden in gereedheid gebracht. Diensten werden ontdubbeld, voor covid-19-patiënten en voor niet-covid-19- patiënten: spoed, operatiekamer, dialyse... Teams worden herschikt, want ook als eigen mensen ziek worden, moeten we optimale zorg kunnen leveren. We maken lijsten van taken en lijsten van mensen: wie kan wat overnemen, wie werkt zich in in wat. En dan merk je eens te meer dat in een ziekenhuis elke taak levensnoodzakelijk is." De crisis deed in het ziekenhuis nieuwe vormen van solidariteit ontstaan tussen de medewerkers maar ook met de vrijwilligers die zich kwamen aanbieden om te helpen. Vanaf het begin vormt de zoektocht naar beschermingsmateriaal de grootste bezorgdheid. "Schorten, maskers, ontsmettende alcoholgel, onderdelen van beademingstoestellen zijn schaars. Grenzen worden gesloten, landen plooien terug op zichzelf. Het landschap wordt hertekend: vrijwilligers naaien mondmaskers, bedrijven buigen hun productie om, scholen schieten te hulp, 3D- printing wordt getest, nieuwe partnerschappen ontstaan." Het huisgemaakte beschermingsmateriaal is een geruststelling als de voorraad stilaan slinkt... Er moeten gebruiksprotocollen worden op-gesteld, handleidingen,... Heel wat artsen vallen zonder werk en zonder inkomsten door de plotse stopzetting van de niet-dringende zorg. Er wordt een overheidstussenkomst beloofd, maar die komt er pas maanden later. De crisis woedt volop. "Dag na dag komen meer mensen naar ons ziekenhuis en worden meer medewerkers en artsen ziek." De reactie laat niet op zich wachten: "Zo hebben we ons ziekenhuis virtueel - en visueel in een helder schema - ingedeeld in zones. Elke zone heeft haar eigen beschermingsrichtlijnen die gelden voor iedereen die er werkt. Voor verpleegkundige en poetsvrouw, voor arts en technicus. Wat ook hun taak is in het raderwerk van de zorg, hun bescherming moet optimaal zijn. Daar hebben we altijd over gewaakt." Er wordt een 'exit plan' in vier stappen opgesteld, zodat de medewerkers tijdig kunnen recupereren. De afgezegde afspraken worden opnieuw geprogrammeerd en ook na de pandemie blijven de beschermingsmaatregelen van toepassing. De Kliniek Sint-Jan ligt in het hart van de migrantenbuurten in het Brusselse stadscentrum. Het is er een heuse toren van Babel. Dat maakt de communicatie complexer, en het ziekenhuis zet meer in op universele visuele berichtgeving binnen het ziekenhuis. "Iedereen maakt deel uit van één grote ziekenhuisfamilie. Zo worden onze medewerkers de beste ambassadeurs van Kliniek Sint-Jan." Sint-Jan kijkt alvast naar de toekomst. "Als eerste Belgische ziekenhuis gebruikt Kliniek Sint-Jan een app voor de opvolging van covid-19-patiënten na hun ontslag uit het ziekenhuis: MoveUP, ontwikkeld door een Brusselse start-up." Er komt ook een crisiscel. "Die vergadert elke ochtend. Een stuurgroep bekrachtigt de maatregelen, een medische staf bespreekt elk dag de covid-19-patiënten." Het ziekenhuis organiseert bijeenkomsten op topniveau, met deelnemers als Geert Noels (Econopolis), Marc Noppen (UZ Brussel), Peter De Keyzer (Growth Inc) en auteur Yasmien Naciri. Kliniek Sint-Jan neemt ook deel aan een internationale studie over de impact van covid-19 op de mentale gezondheid. Voor de toekomst zet het ziekenhuis in op Connecting Leadership. "Deze crisis bewijst dat we als team bergen kunnen verzetten, maar ook dat elk individu een ongelofelijke kracht in zich draagt." Deze getuigenis vanop het terrein is in alle opzichten een heuse levensles.