Het begon nochtans veelbelovend. Toen Thomas Cook nog verwees naar een man en niet naar een merknaam stond het aan de wieg van de democratisering van reizen en vakantie. Cook vertrok vanuit een nobele gedachte dat het aanbieden van een ander soort vertier de Engelse middenklasse minder naar de alcohol zou doen grijpen. Het bleek een succes en met de uitbreiding van het spoor, volgden meer bestemmingen.

De reissector boomde pas echt na de Tweede Wereldoorlog. Mensen waren op zoek naar ontspanning voor zichzelf en hun kroost. Cook vulde de leemte met de eerste pakketreizen. All in one. Alle aanbod binnen één pakket, een beetje zoals onze ziekenhuizen tot op vandaag georganiseerd zijn eigenlijk.

De klant vroeg en Thomas Cook paste zich aan. Van treinreizen, tot de latere dichtbij vakanties met de eigen wagen, citytrips, het comfort van eigen vliegtuigen,...

Ziekenhuizen zullen zich dringend opnieuw moeten uitvinden als ze een Thomas Cook-scenario willen vermijden

De groei in activiteiten werd gekenmerkt door de groei van reiskantoren. Een stevig netwerk van kantoren met reisconsulenten werd uitgebouwd. Elk gemeente die naam waardig had een eigen reiskantoor. Dat daar een stevige overhead kost tegenover stond was niet echt een probleem, de investering loonde. Wie wou reizen had nu eenmaal een kantoor nodig.

Thomas Cook, een meester in het inspelen op veranderende trends en behoeftes, miste echter de trein van de digitalisering. Een valkuil waar al veel sectoren in min of meerdere mate zijn ingetrapt (muzieksector, film, fotografie, tijdschriften,... ). Vooral vanaf de jaren 2000 boeken mensen online hun reis . Men is er onvoldoende in geslaagd om mee te evolueren met die veranderingen, het aantal boekingen liep terug maar de grote overhead kost bleef.

Darwin wist het nochtans al: niet de sterkste zal overleven maar hij die zich het best kan aanpassen aan de veranderende omstandigheden.

Ook de ziekenhuizen wacht een (r)evolutie. We beschikken in dit land over een zelfde fijnmazig netwerk van aanbieders met, per ziekenhuis, een stevige overhead kost. Het belang van de eerste lijn stijgt, wat een goede zaak is, we ontwikkelen technieken waardoor patiënten minder (lang) in het ziekenhuis moeten verblijven, thuismonitoring is nu al mogelijk waarbij we de patiënt 'op onderhoud' laten komen als we zien dat het nodig is,...

Ziekenhuizen zullen zich dringend opnieuw moeten uitvinden en zich anders moeten organiseren (taakafspraken, misschien hier en daar een focused factory, de patiënt echt aan het stuur, inzet op preventie, verdere digitalisering,...) willen ze de next wave overleven en een Thomas Cook scenario vermijden. Het Vlerick- en LIGB-rapport 'Hospital of the future', in opdracht van de Vlaamse overheid, maakte een correcte analyse en deed enkele concrete aanbevelingen.

We zien de tsunami aan uitdagingen al even op ons afkomen. Waarom en waarop wachten we?

Het begon nochtans veelbelovend. Toen Thomas Cook nog verwees naar een man en niet naar een merknaam stond het aan de wieg van de democratisering van reizen en vakantie. Cook vertrok vanuit een nobele gedachte dat het aanbieden van een ander soort vertier de Engelse middenklasse minder naar de alcohol zou doen grijpen. Het bleek een succes en met de uitbreiding van het spoor, volgden meer bestemmingen. De reissector boomde pas echt na de Tweede Wereldoorlog. Mensen waren op zoek naar ontspanning voor zichzelf en hun kroost. Cook vulde de leemte met de eerste pakketreizen. All in one. Alle aanbod binnen één pakket, een beetje zoals onze ziekenhuizen tot op vandaag georganiseerd zijn eigenlijk.De klant vroeg en Thomas Cook paste zich aan. Van treinreizen, tot de latere dichtbij vakanties met de eigen wagen, citytrips, het comfort van eigen vliegtuigen,...De groei in activiteiten werd gekenmerkt door de groei van reiskantoren. Een stevig netwerk van kantoren met reisconsulenten werd uitgebouwd. Elk gemeente die naam waardig had een eigen reiskantoor. Dat daar een stevige overhead kost tegenover stond was niet echt een probleem, de investering loonde. Wie wou reizen had nu eenmaal een kantoor nodig.Thomas Cook, een meester in het inspelen op veranderende trends en behoeftes, miste echter de trein van de digitalisering. Een valkuil waar al veel sectoren in min of meerdere mate zijn ingetrapt (muzieksector, film, fotografie, tijdschriften,... ). Vooral vanaf de jaren 2000 boeken mensen online hun reis . Men is er onvoldoende in geslaagd om mee te evolueren met die veranderingen, het aantal boekingen liep terug maar de grote overhead kost bleef.Darwin wist het nochtans al: niet de sterkste zal overleven maar hij die zich het best kan aanpassen aan de veranderende omstandigheden.Ook de ziekenhuizen wacht een (r)evolutie. We beschikken in dit land over een zelfde fijnmazig netwerk van aanbieders met, per ziekenhuis, een stevige overhead kost. Het belang van de eerste lijn stijgt, wat een goede zaak is, we ontwikkelen technieken waardoor patiënten minder (lang) in het ziekenhuis moeten verblijven, thuismonitoring is nu al mogelijk waarbij we de patiënt 'op onderhoud' laten komen als we zien dat het nodig is,...Ziekenhuizen zullen zich dringend opnieuw moeten uitvinden en zich anders moeten organiseren (taakafspraken, misschien hier en daar een focused factory, de patiënt echt aan het stuur, inzet op preventie, verdere digitalisering,...) willen ze de next wave overleven en een Thomas Cook scenario vermijden. Het Vlerick- en LIGB-rapport 'Hospital of the future', in opdracht van de Vlaamse overheid, maakte een correcte analyse en deed enkele concrete aanbevelingen. We zien de tsunami aan uitdagingen al even op ons afkomen. Waarom en waarop wachten we?