De oorlog in Oekraïne is een crisis zonder weerga in de naoorlogse geschiedenis van Europa. Nu wil het cliché dat crisissen uitdagingen zijn. En dat ze het beste en het slechtste in de mens naar boven brengen.
En inderdaad, ons land laat zich van zijn beste kant zien. De solidariteit met de slachtoffers is groot, ook inzake gezondheidszorg. Vluchtelingen krijgen het Europese tijdelijke beschermingsstatuut zodat ze toegang hebben tot betaalbare zorg. Enige voorwaarde is dat ze zich inschrijven bij een ziekenfonds.
Daarbij blijft het niet. Ook de Vlaamse overheid werkt volop aan opvang terwijl overal te lande initiatieven als paddenstoelen uit de grond schieten. Huisartsenkringen en ziekenhuizen zamelen medisch materiaal en geneesmiddelen in voor hun onfortuinlijke collega's en de bevolking van Oekraïne.
Zouden we vóór covid ook zo proactief gereageerd hebben?
Artsen zonder Grenzen en het Consortium 12-12 - waarvan onder meer het Rode Kruis deel uitmaakt - halen eveneens geld en hulpgoederen op. En dan zijn er nog de vele burgers en bedrijven - waaronder Roularta, uitgever van Artsenkrant - die hun duit in het zakje doen.
Zouden we vóór covid ook zo proactief gereageerd hebben? Alleszins lijkt de pandemie de creativiteit van heel wat actoren uit de gezondheidszorg te hebben aangescherpt. Dat kwam helder naar voren op het colloquium over 'gezondheidszorg in crisis' dat het VBS organiseerde ter gelegenheid van de uitreiking van de prijs Specialist van het Jaar.
Elk vanuit hun eigen achtergrond reageerden minister Frank Vandenbroucke, VBS-topman Donald Claeys en diensthoofd dringende hulpverlening Marcel Van der Auwera. Alle drie hamerden ze op veerkracht om mensen en structuren te dynamiseren. In het licht van - onvermijdelijke - toekomstige gezondheidscrisissen is dat een belangrijk gegeven.
En inderdaad, ons land laat zich van zijn beste kant zien. De solidariteit met de slachtoffers is groot, ook inzake gezondheidszorg. Vluchtelingen krijgen het Europese tijdelijke beschermingsstatuut zodat ze toegang hebben tot betaalbare zorg. Enige voorwaarde is dat ze zich inschrijven bij een ziekenfonds. Daarbij blijft het niet. Ook de Vlaamse overheid werkt volop aan opvang terwijl overal te lande initiatieven als paddenstoelen uit de grond schieten. Huisartsenkringen en ziekenhuizen zamelen medisch materiaal en geneesmiddelen in voor hun onfortuinlijke collega's en de bevolking van Oekraïne. Artsen zonder Grenzen en het Consortium 12-12 - waarvan onder meer het Rode Kruis deel uitmaakt - halen eveneens geld en hulpgoederen op. En dan zijn er nog de vele burgers en bedrijven - waaronder Roularta, uitgever van Artsenkrant - die hun duit in het zakje doen. Zouden we vóór covid ook zo proactief gereageerd hebben? Alleszins lijkt de pandemie de creativiteit van heel wat actoren uit de gezondheidszorg te hebben aangescherpt. Dat kwam helder naar voren op het colloquium over 'gezondheidszorg in crisis' dat het VBS organiseerde ter gelegenheid van de uitreiking van de prijs Specialist van het Jaar. Elk vanuit hun eigen achtergrond reageerden minister Frank Vandenbroucke, VBS-topman Donald Claeys en diensthoofd dringende hulpverlening Marcel Van der Auwera. Alle drie hamerden ze op veerkracht om mensen en structuren te dynamiseren. In het licht van - onvermijdelijke - toekomstige gezondheidscrisissen is dat een belangrijk gegeven.
