Nederland heeft de afgelopen 40 jaar zowat 110 ziekenhuisfusies doorgemaakt. Maar dat van het AMC en het VUmc is er een zonder weerga: 14.000 medewerkers, meer dan 1.000 bedden en een omzet van 1,8 miljard per jaar. De toezichthouders hebben de fusie al goedgekeurd maar er blijven veel vragen over.

Dat die fusie er zat aan te komen, stond in de sterren geschreven. Net zoals in ons land, is Nederland vergeven van de verzuilde zorginstellingen. Elke zuil wilde in het verleden zijn eigen ziekenhuis maar dat is - zelfs louter economisch - niet meer haalbaar. Net zoals in België is ook in Nederland 'krachten bundelen' het toverwoord dat goede zorg in de toekomst moet verzekeren. Alleen is niet iedereen het daarover eens. Zo zijn er ook opiniemakers die stellen dat niet zozeer het volume als wel de toewijding van het medisch team, de bereidheid om te leren van de eigen fouten en de wil om zich volledig in te zetten, cruciaal. Zij zeggen dat er op dat volume trouwens ook een grens is.

Wat er in Nederland ook meespeelt - en in ons land niet - is de binding met de zorgverzekeraars. Zij bepalen wat ze in welk ziekenhuis terugbetalen. Daarom gaat het bij ziekenhuizen in Nederland ook veel meer om macht en marktwaarde. Een gefuseerd ziekenhuis staat sterker aan de onderhandelingstafel met de zorgverzekeraars. Maar bepaalde studies hebben ook uitgewezen dat de zorg in een fusieziekenhuis net voor het ziekenhuis hoger wordt. Er is immers minder concurrentie.

Anderen zeggen dan weer dat een schaalvergroting veel risico's inhoudt omdat de overheid nooit zal toelaten dat zo'n megaziekenhuis failliet gaat: je krijgt de patiënten nooit elders geplaatst.

Nederland heeft de afgelopen 40 jaar zowat 110 ziekenhuisfusies doorgemaakt. Maar dat van het AMC en het VUmc is er een zonder weerga: 14.000 medewerkers, meer dan 1.000 bedden en een omzet van 1,8 miljard per jaar. De toezichthouders hebben de fusie al goedgekeurd maar er blijven veel vragen over. Dat die fusie er zat aan te komen, stond in de sterren geschreven. Net zoals in ons land, is Nederland vergeven van de verzuilde zorginstellingen. Elke zuil wilde in het verleden zijn eigen ziekenhuis maar dat is - zelfs louter economisch - niet meer haalbaar. Net zoals in België is ook in Nederland 'krachten bundelen' het toverwoord dat goede zorg in de toekomst moet verzekeren. Alleen is niet iedereen het daarover eens. Zo zijn er ook opiniemakers die stellen dat niet zozeer het volume als wel de toewijding van het medisch team, de bereidheid om te leren van de eigen fouten en de wil om zich volledig in te zetten, cruciaal. Zij zeggen dat er op dat volume trouwens ook een grens is.Wat er in Nederland ook meespeelt - en in ons land niet - is de binding met de zorgverzekeraars. Zij bepalen wat ze in welk ziekenhuis terugbetalen. Daarom gaat het bij ziekenhuizen in Nederland ook veel meer om macht en marktwaarde. Een gefuseerd ziekenhuis staat sterker aan de onderhandelingstafel met de zorgverzekeraars. Maar bepaalde studies hebben ook uitgewezen dat de zorg in een fusieziekenhuis net voor het ziekenhuis hoger wordt. Er is immers minder concurrentie. Anderen zeggen dan weer dat een schaalvergroting veel risico's inhoudt omdat de overheid nooit zal toelaten dat zo'n megaziekenhuis failliet gaat: je krijgt de patiënten nooit elders geplaatst.